Mart van der Heijden (26), medewerker Jeugd:
“Er zijn maar weinig toegepast psychologen die elke dag in de geitenpoep staan”

“Als medewerker Jeugd ben ik begeleider op de jeugdgroepen die elke zaterdag voor dagbesteding op de Hoeve komen. Een groot deel van die groep heeft een autismespectrumstoornis of een verstandelijke beperking.
We beginnen altijd met het verzorgen van de dieren. Zo leren deze pubers en kinderen op een speelse manier samen te werken. Ze hebben contact met de dieren, maar ook met elkaar. Ik help ze om zo veel mogelijk zelfstandig te kunnen doen. Soms werkt dat samenwerken ook wel eens niet. Dan is het belangrijk om even in te grijpen en het op te lossen.”

Stagiair én vrijwilliger
“Afgelopen jaar ben ik afgestudeerd als toegepast psycholoog. In het tweede stagejaar van die opleiding ben ik hier bij de kindergroepen van de zorgboerderij terechtgekomen. Zo kwam ik erachter dat ik het heel erg leuk vind om met kinderen en met jongeren te werken. Mijn opleiding is vooral gericht op de doelgroep 18-plus. Om nog meer ervaring op te doen ben ik na mijn stage als vrijwilliger op de Hoeve blijven werken. Inmiddels is dit dus mijn baan.”

Zelfvertrouwen
“Kinderen hebben een aangeboren nieuwsgierigheid die mij erg aanspreekt. En zij hebben gelukkig ook een klik met mij. Via het werken met de dieren leren ze samenwerken en op een goede manier met elkaar communiceren. Zo doen ze vanzelf sociale contacten op. In de zeven jaar dat ik hier nu werk zie ik de jongeren groeien en meer zelfvertrouwen krijgen.”

Geitenpoep
“Ik vind het heel mooi als je kinderen ziet leren. Soms lukt iets niet meteen, maar als ze blijven proberen, lukt het daarna wél. Die kleine leermomenten zijn heel belangrijk.
Hoeve Klein Mariëndaal is een plek waar iedereen zichzelf kan zijn. Het kan voor deelnemers wel eens moeilijk zijn om zichzelf te zijn of zichzelf te accepteren.
En is het natuurlijk een prachtige locatie midden in de natuur. Een plek waar we veel buiten zijn, wat sowieso heel gezond is. Veel collega’s in de toegepaste psychologie werken binnen, op kantoor. Ik ben waarschijnlijk een van de weinige toegepast psychologen die zoveel buiten mag zijn. En die elke dag in de geitenpoep staan!”

Suze Pennings (20), stagiaire Social Work HAN Nijmegen:
“Hier leer je iemand kennen zoals-ie is, in plaats van zijn etiketje”

“Ik ben stagiaire en weekendkracht bij de Theeschenkerij van de Hoeve. De stage voor mijn opleiding aan de HAN in Nijmegen duurt een heel schooljaar, van september tot juli. Elke maandag loop ik stage en in het weekend draai ik horecadiensten.
Hoewel ik in Arnhem woon kende ik Hoeve Klein Mariëndaal nog niet. Een studievriendin tipte me op deze stage. Het is mijn allereerste stage in de zorg, dus ik wist nog niet zo goed wat ik kon verwachten. Ik vond het meteen een super leuke sfeer. Iedereen is heel erg open en gezellig. Inmiddels heb ik echt een band opgebouwd met de deelnemers en weet ik beter hoe ik op ze kan inspelen.”

Etiketje
“Ik vind het juist als eerstejaars stagiaire zo’n fijne plek omdat hier veel verschillende doelgroepen werken: mensen met autisme, dementie, een depressie. Je leert iemand echt kennen zoals hij is, in plaats van het etiketje dat hij heeft.
Ik begeleid de deelnemers in de keuken en spring in waar hulp nodig is. Zo hebben sommige deelnemers moeite om de juiste hoeveelheden ingrediënten af te wegen. Het is belangrijk om ze complimentjes te geven en ze zelfvertrouwen te geven.”

Lol maken
“Als weekendkracht bij de Theeschenkerij ben ik horecamedewerker, dan zijn er geen deelnemers in de Hoeve. Op mooie dagen zit het terras bomvol en ren je je rot.
Ik vind de afwisseling heel leuk, omdat ik in het weekend weer met heel andere mensen werk dan tijdens de stagedagen. Ik vind het leuk dat er zoveel lol wordt gemaakt. We hebben het heel gezellig met z’n allen, er wordt veel gelachen, we zingen mee als er muziek opstaat. Er hangt een hele luchtige sfeer.
Wat mij betreft is het een heel geslaagde stage. En het weekendwerk blijf ik graag nog een hele tijd doen.”

Deelnemer Elise:
“Ik ben gek op de varkens en de geiten”

Elise is dol op dieren. ‘Op álle dieren’, zegt ze lachend. Ze houdt vooral van de twee varkens, Arnie en Ginger. Dat is geen toeval: ‘Heel lang verzamelde ik varkentjes, beeldjes en knuffels.’ Elise vertelt: ‘Als je dieren veel liefde geeft, dan worden ze bijna nooit ziek.’ Zelf heeft ze een hondje (Loesje) en een Russische dwerghamster (Guusje). Guusje kreeg eerder een nieuwe grote kooi: ‘Hij woont in een bungalow’, grapt ze. Het hondje en de poes die ze eerder had, kregen veel liefde en werden heel oud.

Gezelligheidsdier
Elise is een echt gezelligheidsdier: ‘Ik vind het leuk dat je hier op de Hoeve altijd weer nieuwe mensen ontmoet.’ Sommige deelnemers zijn vrienden geworden. ‘Vooral in de zomer kom ik hier graag. Met een warm zonnetje en met alles in bloei’, vertelt Elise. ‘Het is mooi dat allerlei mensen hier hun plek vinden, elkaar ontmoeten, groeien, en met elkaar werken.’

Veel te doen
‘Er is hier altijd wel iets te doen dat bij je past. Je kan de dieren verzorgen of helpen in de theeschenkerij. Maar je kan ook meedoen met de creatieve groep of werken op het land. Misschien wil ik zelf nog eens meehelpen in de tuin.’ Elise heeft thuis een tuintje waar ze graag in tuiniert. In de theeschenkerij werken zou ze ook leuk vinden. ‘In de bediening dan, gezellig met de mensen’, zegt Elise. Maar de dieren, nee, die zou ze nooit opgeven. Daarmee boffen de dieren: met al die liefde worden ze vast heel oud.

Vrijwilliger Jacqueline:
“De mooiste werkplek van Arnhem”

Jacqueline is al zes jaar vrijwilliger bij onze tuin. Nu is zij als vrijwilliger vooral heel druk om met de deelnemers en andere vrijwilligers iets moois te maken van de bloementuin. Zij heeft deze aangelegd en ingedeeld. Ieder jaar komen er prachtige bloemen op die geplukt kunnen worden. Het is er een oase van rust. Op de vraag waar ze trots op is, zegt ze: “Ik ben trots op de natuur: de zon, de wind, de regen, de bijen en de vlinders. Deze zorgen ervoor dat de planten in de bloementuin, vanuit een ieniemienie zaadje of stekje opgekweekt, ons elk jaar weer een enorme bloemenpracht opleveren.”

Bloembollen poten
“In het najaar oogsten we zelf de zaden van diverse planten, vervolgens worden ze gedroogd en in het voorjaar weer in de broeikassen gezaaid en opgekweekt tot nieuwe planten.
Begin van de zomer halen we heel veel bollen uit de grond, die worden bewaard, en voordat we ze in de herfst in de grond zetten, worden ze gepeld.” Dit hele proces bewaakt Jacqueline.
Verder is ze trots op de deelnemers en vrijwilligers die heel wat spades in de grond hebben gezet, bloembollen gepoot, onkruid verwijderd, struiken gesnoeid en heel wat bloemetjes hebben geplukt voor in de vazen van de theeschenkerij.

Mooiste werkplek
Kortom, ze is vooral trots op Hoeve Klein Mariëndaal met haar deelnemers en noemt het de mooiste werkplek van Arnhem. Hopelijk kunnen we ook deze zomer weer genieten van de bloementuin onder leiding van vrijwilliger Jacqueline, die er met de hele bloementuingroep elk jaar weer iets moois van weet te maken.